تأثیر مصرف خاکی سولفات آهن و منگنز بر ویژگی های کمی و کیفی ذرت علوفه ای سینگل کراس 704

به منظور تعیین تأثیرات پرایمینگ و تراکم برای بهبود در صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رگ های ذرت سینگل راس (s.c. 704) تحت کشت دوگانه در منطقة ساری، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه ای، در سال زراعی 1389، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تراکم 80 و 100 هزار بوته در هکتار به عنوان فاکتور اول و اسموپرایمینگ بذر دو رگ های ذرت سینگل کراس (704)، با محلول های پلی اتیلن گلایکول (6000peg) با غلظت 10 درصد، نیترات پتاسیم (kno3) با غلظت 5/0 درصد، کلرید پتاسیم (kcl) با غلظت 2 درصد، آب (هیدروپرایمینگ) و شاهد (بدون پرایمینگ) به عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته تحت تأثیرات متقابل پرایمینگ و تراکم با پرایم شدن با محلول پلی اتیلن گلایکول با غلظت 10 درصد و تراکم 100 هزار بوته در هکتار به میزان 33 درصد بیشتر از نیترات پتاسیم و کلرید پتاسیم با غلظت های 5/0 و 2 درصد و تراکم 80 هزار بوته در هکتار بود. همچنین، میزان عملکرد علوفة تر در هکتار با تراکم 100 هزار بوته در هکتار به نسبت 42/14 درصد بیشتر از 80 هزار بوته در هکتار به دست آمد. بهترین تراکم بوته و غلظت محلول های پرایمینگ از دیدگاه پارامترهای شاخص سطح برگ (lai)، سرعت رشد محصول (cgr) و سرعت جذب خالص (nar) مربوط به تراکم 80 هزار بوته در هکتار با پرایم شدن با محلول پلی اتیلن گلایکول با غلظت 10 درصد حاصل شد. بنابراین، بهترین تراکم بوته و غلظت محلول های پرایمینگ به ترتیب در تراکم 100 هزار بوته در هکتار با پرایم کردن با محلول پلی اتیلن گلایکول با غلظت 10 درصد برای گیاه ذرت می تواند عملکرد علوفة مناسبی برابر 54730 کیلوگرم در هکتار را تولید کند.